Ha. *powiedziała ledwie, dumnie głowę unosząc.* A mówiłam, że smok. *dodała, na kobietę z majestatycznym uśmieszkiem patrząc. Zaraz po tym, na grotę spojrzała i znów potwora wypatrywać zaczęła, przy czym nieznacznie tempo kroku zwolniła. Wydawało jej się, iż coś przy owej jaskini się poruszyło, lecz dłonią oczy przetarła, twierdząc, iż to tylko omamy wzrokowe. Dorównała kroku reszcie załogi i poczęła uważnie pod nogi patrzeć, co by o nic się nie potknąć.*

*Szli szybkim krokiem, widzieli już z daleka pole oddzielające wielkie niziny, które przecinały się poprzez pas górski, na którym hodowała się zwierzyna, była także farma, na której farmerzy, składali pokłony z daleka widząc księcia, na których wzrokiem patrzył.*Niedługo będziemy na miejscu, szykujcie broń, gdyż zbliżamy się do miejsca gdzie różne istoty mogą nas zaskoczyć wychodząc z ciemnych zaułków*Powiedział strażnik, który po mowie, wyjął broń zza pasa, aby przekonać się czy jest naostrzony.
Książę, spoglądał na strażnika, jednocześnie mówiąc*Śmiałkowie nie patrzcie się tak na strażnika tylko także sprawdźcie czy macie wystarczająco ostre miecze by pokonać te istoty*Powiedział do wszystkich po czym szedł dalej*

Kobieta szła spokojnie między wszystkimi wypatrując smoka, bądź trolla w jaskini. 'Smok.' Pomyślała. 'No jasne, ta mała żmija zawsze musi mieć rację. Wykrzywiła się kwaśno.
- Mości Książe, czego właściwie szukać będziemy w jaskini.?
Ponownie głowę ku ksiąciu zwróciła. Strach oplutł ją swymi chudymi palcami niczym żmije swoje ofiary na myśl co tam na nich czeka.

Nareszcie...*powiedział cicho jakby sam do siebie... Był już znudzony tym ciągłym marszem, miał nadzieje że jak najszybciej dotrą na miejsce i cała wyprawa sie trochę ożywi. Rozglądał sie dookoła, spoglądał to na grotę, to na księcia, to z kolei na panie które wyglądały na lekko wystraszone... Sprawdził jeszcze dla pewności swoje uzbrojenie, aby być gotowym na najgorsze...

Kobieta odwróciła się gwałownie, odwracając głowę.
- Na pewno nie jest skrytobujcą.
Mruknęła do siebie.
- Nawet nikt nie wie jak on wygląda.
Zaśmiała się z tych słow mimo woli. Zdjęla plecak i wyjęła pare noży. Wrzuciła je do kieszeni płaszcza, a jeden, najdłuższy, zostawiła dzierząc w dłoni, patrząc nań czule.

Spojrzała na niego z lekkim przestrachem.'Umżeć?'. Tak, to będzie niebezpieczne, ona o tym wiedziała. Jednak, kazdy za siebie odpowiadał, więc można było się bać. Nawet trzeba było. Różne niewiadome stwory w jaskini czekały, kazdy tego swiadomość mial. To będzie bardzo fascynująca wyprawa.

Spojrzała na jaskinię.
- Tak, piękna.
Powiedziala od niechcenia i ziewnęła.
- Ale ważne jest to co nas tam czeka, a nie jej wygląd.
Spojrzała na niego, po czym znów w ciemność jaskini.

Lelya sinomë mornië * Wypowiedział cicho te słowa po czym zdjął z pleców miecze, i ruszył wolnym krokiem przed siebie, zagłębiając się coraz bardziej w czeluściach jaskini*



//Lelya sinomë mornië-podążać w ciemność. z języka quenejskiego (język elfów Tollkiena) będę go czasem używać aby podkręcić klimat, no chyba że ktoś ma coś przeciwko temu..//