Kobieta stojąca pośród tłumu słuchała uważnie słów czleka stojącego przed mównicą. Zaciekawiona na myśl o przygodzie nowej od razu przez tłum zaczęła się przepychać. Widać było ludzie zbyt oszołomieni tymi słowami byli, patrzyli tępo po sobie i kręcili głowami. Ona zaś śmiało pzestąpiła przez tłum. Nie odbyło się to bez paru przekleństw, ale jakoś dotarła do tablicy z ogłoszeniem. Wygrzebała jakieś pióro z kieszeni płaszcza i podpisala się niezgrabnie. Nie umiała pisać, bowiem nikt jej nie nauczył. Poznała jakieś litery co jej imie oznaczały, a więc i tak pisała. Odchrząknęła zadowolona z siebie po czym odeszła nie zwracając już na nikogo uwagi. Na pergaminie widniało jedno nazwisko: Luelle Ryuugan.

*nie słyszała wcześniej, by jakieś wystąpienie publiczne było planowane, tak więc właściwie w pobliżu znalazła się przypadkiem. Zdziwiła się na widok tłumu, lecz przystanęła na samym jego końcu, by posłuchać. Kiedy zauważyła, iż książe schodzi z mównicy, nad wyprawą zastanawiać się zaczęła, czy nie wziąć by w niej udziału. Patrzyła po ludziach, czy ktokolwiek z jej otoczenia w stronę mówicy się kieruje, by na podróż się zgłosić. Kilka osób się posunęło, kilka tłum opuściło, rozchodząc się do swoich domostw. Dziewczyna ramionami wzruszyła i ponownie się zamyśliła, powieki mrużąc, wzrok na niebo kierując. Zaraz po tym usłyszała głos księcia ponownie, a że słowa nie do końca zrozumiała, myślała, iż już to koniec zapisów.* Jeszcze ja, jeszcze ja.! *zaczęła krzyczeć wymachując rękami i pchając się przez tłum, przed siebie podążała, co chwila podskakując. Wysoka nie była, więc łatwo w tłumie owym zniknąć mogła. Słyszała jedynie za plecami, jak jakcyś mieszczanie klęli na nią, bo cóż to za zachowanie, tak bez słowa się pchać...? Nic dziwnego, w głowie jej się poprzewracało i myślała, iż to już koniec zapisów. W końcu w mównicę uderzyła niemal całym ciałem, gdyż wychamować nie zdążyła. Dłońmi po swoim płaszczu niedługim wodzić zaczęła, czegoś do pisania szukając. Znalazła wreszcie w kieszeni kawałek grafitu i szybko na pergaminie się podpisała niewielkimi, niezbyt czytelnymi literkami.* Szlag... *wymamrotała, po czym nerwowym ruchem skreśliła to, co napisała i zdecydowanie większymi, drukowanymi literami swoje imię napisała. Odetchnęła jakby z ulgą i zdziwiła się nieco widząc, iż wcale nikt owego pergaminu nie zabiera. Idiotkę z siebie jedynie zrobiła na oślep biegnąc, lecz się zmęczyła. Koło mównicy usiadła i dłonią wachlować się zaczęła, w tłumie przecież zawsze jest straszliwie gorąco.*

Kobieta siedziała i obserwowała, ludzi i księcia. Widziała wszystko, jak złoto rozsypuję się na bruku i kobiete, która biegła jak oszalala by się wpisać. Osobiście, ona za wariatkę ją uważała. Ale nie jej było o tym decydować. Odchrząknęła znacząco i rozejrzała się znudzona. Co cwila jakiś komunikat. Chociaż sama na wyprawę nie mogła się doczekać. Marzyła o nowej przygodzie co się niedlugo spełni. Pod jej stopy nagle moneta się podturlała. Rozejrzała się zdumiona, gdyż tam łapczywie lud się na woreczek rzucał. Wzięla monete dokladnie oglądając. Ucieszona wlożyla ją do kieszeni, ale nie ruszala się z miejsca. Czekała na dalszy rozwój wydarzeń.

Ostatnio edytowany przez Luelle Ryuugan (2008-08-17 20:13:08)

Kobiete ujrzała. Kim ona jest.?  Spojrzała na dzikie zachowanie kobiety. Westchnęła jej wspólczująco. Biedna, może jakaś chora na umysł.? Ona, także się do niej usmiechnęła. Był to taki słodki uśmieszek. Pochylając się, oparła głowę na dłoni. Spojrzała po zebranych. Poczęli się rozchodzić. Widać, złoto całe poszlo. Usmiec bezwiednie wplynął na twarz kobiety. Ciekawie. Bardzo ciekawie. Każdy łapczywie na złoto łypał, ale bruk był pusty.

Ostatnio edytowany przez Luelle Ryuugan (2008-08-17 21:24:33)

*kobiecie ciągle się przypatrywała dziwnym wzrokiem, a gdy kolejny komunikat usłyszała, wzrok gwałtownie do góry skierowała, starając się księcia dojrzeć. Bez skutku. Serce jej mocniej zabiło, a ona z miejsca wstała, swoją suknię otrzepując. Zaraz po tym to samo z płaszczem, co na nim siedziała, zrobiła i westchnęła cicho.* O matko... *wymamrotała pod nosem i płaszcz na ramię zarzuciła, rozglądając się. Kląć pod nosem zaczęła, brwi marszcząc. Za bardzo nikt na środek targu nie szedł, więc myśleć zaczęła, iż tylko ona głupia na tyle jest szalona. Spuściła głowę.* No nic. *wymamrotała jeszcze i szybko głowę uniosła. Głową delikatnie pokręciła i dumnym krokiem na sam środek targu się udała.*

*Książę spojrzał na mieszkańców Demoris, którzy zebrali swe wojownicze siły, aby wyruszyć w głąb jaskini, Westchnął po czym podniósł swą dłoń i skierował ją na śmiałków, po chwili strażnicy od Nadzorcy królewskiego, szybkim krokiem powędrowali bliżej śmiałków, rzucili im na ziemię dwie paczki, każda dla śmiałków, Otworzyli je po czym wyjęli z niej niezbędny ekwipunek, który był wykonany na zlecenie Shinsou oraz Vemora, Książę wyjął swój miecz po czym uniósł go ku górze i zaczął wykrzykiwać*Ku chwale Monarchii Demoris* Kiedy wypowiedział te słowa, wszyscy mieszkańcy zaczęli je wypowiadać głośnym okrzykiem, który było słychać aż zza murów miasta*

*nic nie wypakowywała jak na razie, tylko ekwipunek oglądała. Na kobietę starała się nie patrzeć, ani o niej nie myśleć. Po co na kogoś takiego energię tracić. Do owej wyprawy podchodziła bardziej jak do jakiegoś biwaku, nie żadnej przygody, ni niczego takiego. A co do ludzi, na wyprawę idących...? Również zdziwił ją fakt, iż nie ma żadnego osobnika płci przeciwnej, oprócz samego księcia. Wszystkie przedmioty do torby swojej schowała, mamrocząc coś pod nosem. Jednak skoro z kobietą ma trochę czasu spędzić, przydałoby się nie dzielić skóry na niedźwiedziu i żadnych uprzedzeń co do niej nie mieć. Wstała, otrzepała się i westchnęła pod nosem z politowaniem.* Konstancja. *wymamrotała jakby od niechcenia, dłoń ku kobiecie o włosach fiołkowych kierując.*